Biathlon.pl

Oczywiście rozumiem, że naszą wspólna pasja jest sport, ale uważam, ze takowych mamy jeszcze pewnie kilka, albo kilkanaście . Mnie pochlania wędkarstwo i literatura science fiction. Opowiedzcie , czym się interesujecie.

Szachy - gram regularnie, należę do klubu, często biorę udział w turniejach. Fantastyczna gra i już niesamowita ilość możliwości. Do tego wymienię jeszcze hobby sportowe, czyli kolekcjonowanie nagrań z dyscyplin zimowych.

Łowiłem namiętnie za nastolatka, teraz jakoś mi przeszło. Może na emeryturze zamoczę kije

Literatura, ale tylko piękna Żadnych fantastyk itd.

Poza tym podróże oczywiście.

Niektórych namiętności wolę nie zdradzać

Kacie, jest 22.50 za 10 minut możesz zdradzić resztę swoich namiętności i nawet aktorki wymienić

Heh, akurat o tym nie myślałem

Zapomniałem jeszcze o muzyce. Od kilkunastu lat słucham muzyki okołometalowej, głównie doom/gothic i szeroko pojęte "klimaty" i chyba z tego już nie wyrosnę nigdy

Moje hobby to koszykowka pilka reczna i nozna teraz robi sie cieplo to coraz wiecej czasu spedze na graniu z znajomymi ... a tak lubie ogladac i interesuje sie od paru lat f1 biathlonem skokami i biegami ... pozatym slucham hip hopu rocka i muzyki dyskotekowej trance, dance ;D

Odświeżę swój watek. Piszcie co lubicie. Gdzieś, kiedyś czytałem, że Figaro zna się na cukrze i drożdżach, to może przepis jakiś na Figarowke? Proporcje i czas oczekiwania?

Chyba każdy kto pamięta stan wojenny ma swój przepis na zastosowanie cukru i drożdży. Kiedy sięgam pamięcią wstecz do tych czasów to zawsze będą się one mi kojarzyć z kolportażem nielegalnej bibuły i produkcją bimbru. Te czynności tak mnie absorbowały, że do dziś nie mogę pojąć jak w tym wszystkim znalazłem czas na spłodzenie potomka. Ten fakt i tak spowodował, że musiałem zwiększyć produkcję bo wiadomo następcę tronu trzeba opić a i chrzciny wyprawić.
Przepis raczej miałem klasyczny i tylko po około dwóch tygodniach dosypywałem do zacieru trochę ryżu co powodowało , że nie było go tak czuć fuzlem. Czas fermentacji to 4 tygodnie. Czasami kiedy czas naglił to skracałem do 3 tygodni ale wtedy baniak z zacierem trzeba było postawić koło jakiegoś źródła ciepła(piec, kaloryfer) co przyśpieszało fermentację. Mam nadzieję, że po 30 latach moje przestępstwo uległo przedawnieniu? Bardzo ważny etap to sama destylacja i moja rada. Miej cierpliwość i nigdy jej nie przyśpieszaj bo będziesz miał mętny i śmierdzący produkt. Temperatura góra 85 Celsjusza i niech sobie tam wolno kapie.
Jeszcze jedna rada. Ponieważ mieszkałem wtedy naprzeciw komendy milicji, więc musiałem zachowywać szczególne środki ostrożności a i sąsiedztwo nieciekawe.
Tak więc, nigdy nie wylewaj gorących pozostałości po destylacji bo zasmrodzisz całą klatkę schodową. Daj mu ostygnąć i wtedy wylewaj.
Nie wiem kto by chciał w tych czasach się w to bawić? Chyba jakiś hobbysta co chyba zgodne z tematem.
Jeszcze muszę wspomnieć, że roczniki 82,83 i 84 to ostanie roczniki wyżu demograficznego. Jakiś socjolog mógłby przeprowadzić badanie jaki na to miał wpływ bimber i wyłączanie prądu z powodu 20 stopnia zasilania. Może nie będą potrzebne żadne becikowe w celu zwiększenia populacji a po prostu dać ludziom bimbru i wyłączyć prąd.

Widzę, że figaro masz podobne hobby jak mój tata, tylko on częściej winko woli robić . Bimber robił z dwa razy, ale coś narzekał, że nie wyszedł mu tak jak chciał. Wino natomiast bardzo dobre, sama próbowałam i mi smakowało, a do smakoszy win raczej nie należę .

Caro- to nie hobby kazało mi się parać w tamtych czasach produkcją bimbru a raczej konieczność. Posiadanie tego napoju po prostu bardzo ułatwiało życie. To była w okresie kiedy brakowało wszystkiego waluta za którą można było coś załatwić.
Produkcją wina też próbowałem się zająć ale tu ponosiłem klęskę za klęską i albo w smaku przypominało to ocet albo miało przejrzystość soku pomidorowego. Mojej żonie zupełnie przypadkowo udało się zrobić dobre wino przy okazji produkcji kompotu śliwkowego. Po dwóch latach ten kompot zamienił się w całkiem dobre wino. Jak to się stało nie mam pojęcia.

Rozumiem. Dziadek opowiadał mi, że sam podczas komuny tak sobie dorabiał .
Ocet? To muszę przyznać, że mój tata ma chyba jakiś talent. Wszystko wychodzi mu bardzo dobrze, aż sam się dziwi temu . W takim razie musisz namówić żonę, żeby zajęła się tym poważniej .

Figaro, czyli zdanie wypowiedziane przez Pawlaka w nieśmiertelnej komedii Sami swoi " Ot i grosz nam się kończy." mogło znajdować zastosowanie i wiele lat później . Co do wina, to musiałeś z czasem degustacji nie trafić. Już wyjaśniam. Sok pomidorowy mogło przypominać Twoje dwutygodniowe Bożole nuwo (francuska pisownie sobie odpuszczę), ale rozumiem niecierpliwość twórcy Zaś ocet to przefermentowane wino , do którego dostało się powietrze ( takie pewnie wychodziło było, kiedy nabrałeś odpowiedniej cierpliwości). Moje raz wyszło super, kiedy zlewając owoce jako katalizatora dodałem pól litra spirytusu. Oczywiście wina było znacznie więcej . Caro736 nie mam nic przeciwko zdegustowaniu wyrobów Taty. Oczywiście za przesyłkę place ja

Trzeba przyznać, że dyskusję zdominowało jedno hobby . Jedynie Kat może to zmienić wymieniając perełki "szwedzkiej" kinematografii. Oczywiście po 23

Pocieszające jest to, że nigdy nic się nie marnowało i zawsze znaleźli się chętni do degustacji nawet jak trochę octem trąciło. Czyli potwierdza się teza, że nasi rodacy piją dla skutku a nie dla smaku. Samo wino nigdy w moim życiu nie odgrywało wśród napitków jakiejś wiodącej roli. Za młodu zabiłbym za dobre piwo a z wiekiem gustuję raczej w mocniejszych alkoholach. Oczywiście czasy w jakich przyszło mi spędzić młodość też nie pozostawały bez wpływu na kształtowanie gustów bo co ja w tej siermiężnej komunie miałem za wybór jeśli chodzi o wina. Podczas krótkich pobytów na Węgrzech i w Bułgarii wino było moim podstawowym napitkiem a poza tym raczej sporadycznie.
Też czekam niecierpliwie co nam ekspert Kat zaproponuje z "kina skandynawskiego".

A nie, bo ja też o winie napiszę, choć jak wiadomo, jestem abstynentem zdeklarowanym. W zasadzie mój stosunek do wina ukształtowała jedna degustacja, jeszcze w liceum Od tego czasu miałem winowstręt, mogłem łoić wódę i piwo, ale jeden łyczek wina i organizm kategorycznie się buntował. Przełamałem się dopiero w pewnym burzliwym okresie życia, kiedy to "zdegustowałem" w krótkim czasie cały dymion (+ 50 l).

Ale ogólnie wina wolę, czy raczej wolałem, dawno, dawno temu, kiedy jeszcze piłem alko, słodkie, od duńskiej Kijafy tudzież jej tańszych podróbek począwszy. I jednak dla smaku, a nie dla skutku, bo nawalać się słodkim winem to dość lekkomyślne przedsięwzięcie.

Polecam dla smakoszy

A jeśli chodzi o moje hobby, to w zależności o czynników ode mnie nie zależnych, to zawsze był czynny albo bierny sport. Dziesiątki/setki kilometrów na rowerze i pływanie na skałkach .

Mam też jakiś klaser ze znaczkami

Przechodzimur napisał(a): Caro736 nie mam nic przeciwko zdegustowaniu wyrobów Taty. Oczywiście za przesyłkę place ja

Jeżeli to ja nie płace to nie ma sprawy .


Kat tak zapytam jeśli można , czemu akurat zdeklarowanym abstynentem?

Wmawiam sobie to zdeklarowanie Abstynencja przymusowa.

Nie martw się Caro. Za zdrowie pań Kat wypije.
Raku ja też mam za sobą epizod filatelistyczny kiedy byłem w szkole podstawowej. Chyba każdy chłopak przez to przechodził.

Ja znaczków nigdy nie kolekcjonowałem.Ale za to miałem inne dosyć dziwne zainteresowanie,przed pójściem do szkoły rozpocząłem kolekcjonowanie zapalniczek,które zakończyłem gdzieś w wieku dziesięciu lat.Dobrze przynajmniej , że ta dziwna kolekcja nie zaskutkowała nałogowym paleniem papierosów.