Schemat Komentowania Jarońskiego i Wyrzykowskiego

[swistak]

Na wstępię chciałem zaznaczyć, że ten schemat jest napisany tylko dla humoru
Schemat komentowania Krzysztofa Wyrzykowskiego i Tomasza Jarońskiego:
Etap 1: Przywitanie się
Etap 2: Opowiedzenie o historii miejsca biegu od czasów prehistorycznych do współczesnych oraz widoki na przyszłość
Etap 3: Obaj panowie opowiadają o swoich wzajemnych przygodach związanych a to ze spotkaniem z jakimś biatlonistą lub jakąś „prześliczną biatlonistką”.
Etap 4: Relacja z obozu polskich biatlonistów
Etap 5: Oczekiwanie na start biegu; opowiadanie biografii biatlonistów/biatlonistek widzianych na starcie.
Etap 6: Relacja ze strzelnicy; jeśli bieg panów to na razie nudno, bo nie strzela Tomasz Sikora; jeśli bieg pań, to zaczynają oceniać biatlonistki pod względem urody.
Etap 7: Pierwsze strzelanie: Jeżeli Sikora/Gwizdoń strzela bezbłędnie jeden z komentatorów wykrzykuje słynne: „Rach Ciach, Ciach!”; Jeśli błędne, komentatorzy wyrażają obawę o formę strzelecką naszych reprezentantów i życzą szczęścia w kolejnych biegach skreślając ich szanse na wstępie.
Etap 8: Ponieważ już po strzelaniu Polaka, komentatorzy zaczynają przytaczać biografie zawodników, bądź opowiadają śmieszne historie, które ich spotkały, lub podziwiają widoki.
Etap 9: Drugie strzelanie: Najpierw wyrażają nadzieję na dobre strzelanie potem -> Patrz pierwsze strzelanie
Etap 10: Jeżeli Sikora/Gwizdoń w czołówce, ekscytują się i krzyczą: „Dalej panie Tomaszu/panno Magdaleno”! Jeżeli gdzieś dalej, podziwiają widoki i martwią się o formę reprezentantów lub śmieją się z własnych „błyskotliwych” dowcipów.
Etap 11: Jeżeli jest trzecie i czwarte strzelanie, wszystko jest mniej więcej podobnie, jeżeli nie ma, w zależności od zajmowanych miejsc przez Polaków, ekscytują się lub nie.
Etap 12: Tomasz Puda dobiega do strzelnicy, jeden z komentatorów informuje, że będzie biegał cztery karne rundy. Po czterech minutach informuje, że Puda jest ostatni lub przedostatni i wyprzedza tylko Oystina Slettemarka z Grenlandii.
Etap 13: Sikora/Gwizdoń dobiega do mety. Radość lub rozpacz.
Etap 14: Powolne żegnanie się z widzami, zaznaczając, że nie chcą się żegnać.
Uwagi: Co jakiś czas wspominają o zawodnikach takich jak Ole Einar Bjoerndalen, Emil Hegle Svendsen lub Michael Greis. Poza tym w przypadkowych momentach, najczęściej wspominając o Sikorze, pozdrawiają całą jego rodzinę słowami: „Pozdrawiamy panią Danutę, Wodzisław Śląski, Radlin” i „całe Laliki trzymają kciuki, cieszy się Żywiec.” Popularnym tematem rozmów jest też należący do jednego z komentatorów (ciężko powiedzieć którego) zeszyt A4, w którym zapisują wyniki zawodów. Lubią też snuć plan na temat tego, z kim porozmawiają w Ruhpolding.

Jest podobny temat: viewtopic.php?f=1&t=227